Wij horen het in de praktijk geregeld van onze cliënten, vooral bij fouten door professionals (in onze praktijk vooral artsen): “Hij heeft niet eens zijn excuses aangeboden!” Slachtoffers voelen zich nogal in de kou staan nadat hen iets is overkomen wanneer een beroepsbeoefenaar verzuimt om z’n verontschuldigingen aan te bieden. In het Weekblad voor Privaatrecht, Notariaat en Registratie (WPNR nummer 7025, p. 638 e.v.) was een juridisch technisch interessant artikel geschreven door mr. drs. K.P. Hoogenboezem en mr. M.C. Hees te lezen. Voor de juridische leek wellicht niet zo interessant, maar het geeft wel inzicht waarom “sorry” zeggen voor veel professionals niet mogelijk is. Een reden om hierop nader in te gaan.
Het gaat hier niet over het verschil tussen fouten of complicaties maar waarom beroepsbeoefenaars zo krampachtig zijn om hun verontschuldigingen aan te bieden. De meeste beroepsbeoefenaars zijn (verplicht of niet) verzekerd wanneer zij door een fout schade veroorzaken bij een slachtoffer van die fout. Zo’n verzekering noemt men een beroepsaansprakelijkheidsverzekering. In de polisvoorwaarden van een dergelijke verzekering is vaak een bepaling opgenomen die leest zoals dit: “De verzekerde is verplicht zich te onthouden van elke toezegging, verklaring of handeling, waaruit erkenning van de aansprakelijkheid kan worden afgeleid.” Dit wordt ook wel het verbod op erkenning van aansprakelijkheid genoemd. De schrijvers van het hierboven bedoelde artikel stellen dat het verbod de reden is voor het stilzwijgen van bijvoorbeeld een arts. Volgens de schrijvers wordt om die reden een arts geadviseerd zich te beperken tot erkenning van feiten die tot het medische terrein behoren en het juridische domein te mijden. Desondanks zet de polisvoorwaarde nog altijd aan om communicatie met het slachtoffer te verbreken. Een verklaring van de beroepsbeoefenaar wordt in de jurisprudentie veelal als erkenning aangemerkt.
De schrijvers van het artikel concluderen dat het uitgangspunt zou moeten zijn dat een excuses niet moet worden gekwalificeerd als een erkenning van de aansprakelijkheid. Dit is iets wat bijvoorbeeld in de Verenigde Staten in de wet (‘apology law’) is vastgelegd. Volgens de schrijvers moet dat ook in de Nederlandse wet gebeuren. Ons inziens is de belangrijkste conclusie van de schrijvers dat met een excuus ook het (emotionele) belang van de gedupeerde wordt gediend.
Kortom, maak het de arts mogelijk om sorry te zeggen en laat de aansprakelijkheid vervolgens over aan de juristen.
Wilt u contact met een van onze deskundigen bel 0800 - 252 46 68 of vul het contactformulier in.
Update 14 augustus 2014
Dit onderwerp speelt kennelijk bij veel Twitteraars een rol. Volg enkele van de tweets met de tag #sorryzeggen. Heeft u vragen of opmerkingen over dit artikel? Laat het ons weten en laat een hieronder een reactie achter.